Dahlia’s

Dahlia’s zijn echt heel gemakkelijke planten. Je kan een hele zomer tot in het vroege najaar geieten van hun bloemenpracht.

Ik kocht mijn allereerste dahliaknollen in maart. Ik ging voor een mix van roze, rode en paarse bloemen. Althans, dat beloofde de verpakking toch. Verder liet ik mijn keuze ook nog bepalen door de bloemvorm en de hoogte van de planten. Moeilijk om kiezen… zoveel moois.

Ik haalde onmiddellijk al mijn bloempotten uit hun winterslaap en vulde ze met dahliaknollen. Ze kregen een beschut, maar zonnig plaatsje onder het afdak. Ik gaf ze regelmatig wat water, veel aandacht en liefde en na een week of drie kwamen de eerste scheutjes piepen.

Hoewel ik dus verschillende soorten dahlia’s kocht, heb ik ze niet gelabeld bij het planten. In de winter doe ik de dahliaknollen gewoon allemaal samen in een kartonnen doos. Zo doe ik dat ook bij de narcissen en tulpenknollen. Wanneer ik de voorjaarsbloeiers in de grond steek, haal ik de dahlia’s er weer uit.

Dahlia’s houden van de zon. Wie niet eigenlijk? Half mei kregen mijn jonge plantjes het zonnigste plekje in mijn achtertuin.

Je kunt de knollen vanaf half mei ook rechtstreeks in de volle grond steken, maar ik gaf mijn dahlia’s graag een beetje voorsprong door hen wortel te laten schieten in potten. Ongeduldig als ik ben, hoopte ik zo sneller van de bloemenpracht te kunnen genieten.

In het begin kregen ze regelmatig water. Niet te veel, want Dahlia’s houden niet van natte voetjes. Wie wel eigenlijk?

Ik plantte mijn knollen kris kras, maar probeerde wel een afstand van 30 cm aan te houden. Uiteindelijk bleek dit precies goed te zijn zo, omdat de dahlia’s toch voldoende plaats hadden, maar ook steun vonden bij elkaar. Zo moest ik de hogere planten niet met stokken ondersteunen.

Half juni mocht ik de eerste bloemen bewonderen. Wat een heerlijk plukgeluk. En wat een heerlijk geefgeluk. Want op dahlia’s moet je niet zuinig zijn. Hoe meer bloemen je afknipt, hoe meer nieuwe bloemen er terugkomen.

Verwelkte bloemen knip ik ook geregeld weg om te voorkomen dat de plant energie gaat steken in het ontwikkelen van zaaddozen in plaats van in nieuwe bloemen.

Wat een verrassing toen de eerste bloemen zich toonden. Een bont allegaartje van kleuren: geel, wit, rood, roze, oranje en paars. Veel meer kleur dus dan de tinten die ik dacht te hebben gekozen.

Uiteindelijk paste het allemaal mooi samen, want ook mijn zinnia’s, strobloemen en lamsoor zorgden voor een kleurenexplosie.

Vrolijkheid, speelsheid en kleurigheid in mijn tuin én in mijn huis.

De zomer in volle glorie!

Heb jij groene vingers? Of een bloementuin? Ging je al eens naar pluktuin? Wie weet kan je volgend jaar wel eens bij mij komen plukken, want ik heb nog meer bloemenplannen voor mijn tuin.